Ulevi
Het is op een of andere manier
altijd raar om terug te rijden naar de boot. De vakantie is dan, heb ik wel
eens het gevoel, dan ook gedaan, het is voorbij. Van vroeger weet ik nog dat
wij, zo wel eens het hele stuk van de vakantiebestemming in één keer naar huis
reden. Ik heb dat gevoel vandaag ook weer.
Iedereen is erg vroeg wakker, zo vroeg dat het ons lukt om even over zessen van het huisje weg te rijden. Wij hopen onderweg nog wild te zien, elanden, herten, dat wij nog beren in het wild zullen zien, hebben wij al uit ons hoofd gezet. Als wij om kwart over acht bij Mariestad, stoppen bij de “Sandbacken rastäte’, is onze hoop vervlogen, wij raken hoe langer hoe meer bij het spoor van de beer vandaan, de grote stad nadert. Rond 11.45 u. rijden wij Götenburg in. Via de Frigatha, rijden wij langs het Ulevi, Götenburg binnen. Het is vreselijk druk, de mensen staan rijen dik voor de kassa’s van het Ulevi stadion. Het EK atletiek is daar net begonnen en dat willen ze in Götenburg weten ook.
Overal staan grote billboard met atleten en als wij wat verder rijden zien wij allemaal mensen lopen in trainingspakken aan, kaartjes om de nek, koffers achter zich aan trekkend. Wij passeren even verder op het atletencentrum, wat pal naast het Universium is gelegen, onze eerste bestemming voor vandaag. Door alle drukte en consternatie missen wij dit echter totaal en voor wij er erg in hebben rijden wij het Universium al weer voorbij. Het is in de drukte niet makkelijk om te keren en wij komen uiteindelijk weer op de snelweg uit. De volgende afslag is de afslag Liseberg, het pretpark dat naast het Universium ligt. Wij houden de torens in het pretpark goed in de gaten en nemen de eerste de beste parkeergarage die wij tegenkomen. Het is dan even lopen, maar wij hebben in ieder geval een parkeerplaats. Het Universium is een combinatie van Burgers Bush en Nemo.
Als wij bij het Universium binnen zijn, moeten wij eerst via een lange trap helemaal naar boven. Rechts een glazenwand waarachter zich een soort miniatuur oerwoud bevindt. Om binnen te komen, moeten wij door een klimaatsluis. Een soort ronde koker, met twee schuifdeuren. Je stap naar binnen, de deur achter je gaat dicht, je wacht even en dan gaat de deur aan de andere kant van de koker open. Binnen is het behoorlijk warm. Overal vliegen hele mooie, grote vlinders. Over een soort bruggentje lopen wij het oerwoud binnen. Het oerwoud oogt vrij nieuw en is niet zo wild begroeid als dat van Burgers Bush. Rechtdoor op de 4e verdieping lopen wij, andermaal via een klimaatsluis, het Ocean-gedeelte binnen, waarin de haaien een prominente rol spelen.
Wij verlaten het oerwoud, op de 3e verdieping. Aan de andere kant van de trap bevindt zich het Nemo gedeelte. In de eerste ruimte staat de sport centraal. Zo loopt mijn dochter een nieuw record in een virtueel Ulevi stadion en kan er ook virtueel gekeept worden op een handbal doel. Een museum waar je zelf wat mag doen, waar je dingen mag aanraken en dingen naar je eigen hand kan zetten blijft toch wel erg leuk. Het kost dan ook moeite om iedereen mee te krijgen. Wij hebben namelijk nog andere plannen voor vandaag. Natuurlijk moet de boot gehaald worden, maar voor het zo ver is, willen wij eigenlijk nog naar het Natuur Historisch Museum in het Slottsskogparken.
Iedereen is erg vroeg wakker, zo vroeg dat het ons lukt om even over zessen van het huisje weg te rijden. Wij hopen onderweg nog wild te zien, elanden, herten, dat wij nog beren in het wild zullen zien, hebben wij al uit ons hoofd gezet. Als wij om kwart over acht bij Mariestad, stoppen bij de “Sandbacken rastäte’, is onze hoop vervlogen, wij raken hoe langer hoe meer bij het spoor van de beer vandaan, de grote stad nadert. Rond 11.45 u. rijden wij Götenburg in. Via de Frigatha, rijden wij langs het Ulevi, Götenburg binnen. Het is vreselijk druk, de mensen staan rijen dik voor de kassa’s van het Ulevi stadion. Het EK atletiek is daar net begonnen en dat willen ze in Götenburg weten ook.
Overal staan grote billboard met atleten en als wij wat verder rijden zien wij allemaal mensen lopen in trainingspakken aan, kaartjes om de nek, koffers achter zich aan trekkend. Wij passeren even verder op het atletencentrum, wat pal naast het Universium is gelegen, onze eerste bestemming voor vandaag. Door alle drukte en consternatie missen wij dit echter totaal en voor wij er erg in hebben rijden wij het Universium al weer voorbij. Het is in de drukte niet makkelijk om te keren en wij komen uiteindelijk weer op de snelweg uit. De volgende afslag is de afslag Liseberg, het pretpark dat naast het Universium ligt. Wij houden de torens in het pretpark goed in de gaten en nemen de eerste de beste parkeergarage die wij tegenkomen. Het is dan even lopen, maar wij hebben in ieder geval een parkeerplaats. Het Universium is een combinatie van Burgers Bush en Nemo.
Als wij bij het Universium binnen zijn, moeten wij eerst via een lange trap helemaal naar boven. Rechts een glazenwand waarachter zich een soort miniatuur oerwoud bevindt. Om binnen te komen, moeten wij door een klimaatsluis. Een soort ronde koker, met twee schuifdeuren. Je stap naar binnen, de deur achter je gaat dicht, je wacht even en dan gaat de deur aan de andere kant van de koker open. Binnen is het behoorlijk warm. Overal vliegen hele mooie, grote vlinders. Over een soort bruggentje lopen wij het oerwoud binnen. Het oerwoud oogt vrij nieuw en is niet zo wild begroeid als dat van Burgers Bush. Rechtdoor op de 4e verdieping lopen wij, andermaal via een klimaatsluis, het Ocean-gedeelte binnen, waarin de haaien een prominente rol spelen.
Wij verlaten het oerwoud, op de 3e verdieping. Aan de andere kant van de trap bevindt zich het Nemo gedeelte. In de eerste ruimte staat de sport centraal. Zo loopt mijn dochter een nieuw record in een virtueel Ulevi stadion en kan er ook virtueel gekeept worden op een handbal doel. Een museum waar je zelf wat mag doen, waar je dingen mag aanraken en dingen naar je eigen hand kan zetten blijft toch wel erg leuk. Het kost dan ook moeite om iedereen mee te krijgen. Wij hebben namelijk nog andere plannen voor vandaag. Natuurlijk moet de boot gehaald worden, maar voor het zo ver is, willen wij eigenlijk nog naar het Natuur Historisch Museum in het Slottsskogparken.
Na een lunch in het Universium, rijden wij naar het museum. Tenminste dat is
het idee. Op de plattegrond van Götenburg liggen beide musea hemelsbreed kort
bij elkaar. Door alle drukte rondom het EK atletiek rijden wij echter totaal
verkeerd en rijden op een gegeven moment zelf de plattegrond af. Wij rijden
langs een heel grote begraafplaats en weten in het geheel niet waar we zijn.
Wij rijden terug, de borden 'centrum' volgend. Andermaal langs het Ulevi
stadion, rijden wij nu rechtdoor de stad in. Uiteindelijk komen wij uit bij de
haven. Via, via, een keertje keren in een straat waar dat eigenlijk niet mag,
komen wij uiteindelijk uit bij het Slottsskogparken en parkeren de auto in een
doorlopende straat. Wij lopen het park in over een paadje dat vrij stijl omhoog
loopt. Opvallend is de hoeveelheid mannen die wij in het park achter een
kinderwagen zien lopen.
Het museum is indrukwekkend, al was het alleen al door de enorm grote, opgezette olifant midden in het museum. Het museum herbergt een verzameling aan opgezette dieren, van hele kleine insecten, tot hele grote zoogdieren. Van sommige dieren wist ik niet eens dat ze überhaupt bestonden.
Om 15.30 u. rijden wij uiteindelijk de boot op. Op de boot veel leden van motorclubs, van Hells Angels tot Lazy Boys Oslo Norway. Het ziet er allemaal imponerend uit. Het dinerbuffet, 's avonds is ouderwets, al hebben wij sterk de indruk dat het niet zó druk is als op de heenweg. Na het eten vindt onze jongste zoon het tijd voor de ballenbak. Ik raak aan de praat met een gezin uit Blaricum. Zij hebben net een boerderij vakantie achter de rug, geboekt via OAD reizen. Het klinkt allemaal heel leuk, wat helpen op de boerderij en aan tafel met de andere gasten op de boerderij de belevenissen van de dag bespreken. Na een prachtige zonondergang, zoekt iedereen z'n kooi op.
Het museum is indrukwekkend, al was het alleen al door de enorm grote, opgezette olifant midden in het museum. Het museum herbergt een verzameling aan opgezette dieren, van hele kleine insecten, tot hele grote zoogdieren. Van sommige dieren wist ik niet eens dat ze überhaupt bestonden.
Om 15.30 u. rijden wij uiteindelijk de boot op. Op de boot veel leden van motorclubs, van Hells Angels tot Lazy Boys Oslo Norway. Het ziet er allemaal imponerend uit. Het dinerbuffet, 's avonds is ouderwets, al hebben wij sterk de indruk dat het niet zó druk is als op de heenweg. Na het eten vindt onze jongste zoon het tijd voor de ballenbak. Ik raak aan de praat met een gezin uit Blaricum. Zij hebben net een boerderij vakantie achter de rug, geboekt via OAD reizen. Het klinkt allemaal heel leuk, wat helpen op de boerderij en aan tafel met de andere gasten op de boerderij de belevenissen van de dag bespreken. Na een prachtige zonondergang, zoekt iedereen z'n kooi op.
Reacties
Een reactie posten